همیشه می خواستم این متن رو بنویسم ولی جراتشو نداشتم.چون همینکه به جاهای مهمش میرسید چشام پر از اشک میشد واز نوشتن منصرف میشدم.اما حا لا تصمیم گرفتم بنویسم.......تا حالا عاشق شدین؟یا بهتره بپرسم عشق اولتون یادتونه؟شاید دارین میگین من عاشق نشدم که اول و دوم داشته باشه!ما هممون یه عشق اول داریم که هیچوقت و تحت هیچ شرایطی نمی تونیم فراموشش کنیم چه پیشمون باشه و چه نباشه.یغنی همون بیت معروف که میگه:



عشق آن نیست که هر لحظه کنارش باشی عشق آن است که هر لحظه به یادش باشی



منظورم از عشق این احساساتی نیست که هر چند وقت یکبار از شخصی به شخصی دیگه منتقل میشه!بلکه دارم از یه عشق خاص حرف میزنم.هر کدام از ما حداقل دو تا عشق از نوع خاص داریم که خیلی وقتا....آخه ما وقتی چیزیو داریم قدرشو نمی دونیم!تازه وقتی که از دستش می دید می شینیم گریه و زاری که خدایا چرا این جوری شد و....یادمون نره که هر چیز وهر کس تا ابد با ما نیست اما نمی دونم چرا وقتی هست ما نمی بینیم!تا حالا فکر کردین که چه کسی می تونه بدون هیچ چشم داشتی همه جوره دوستت داشته باسه؟بدون هر گونه حسادتی به حرفات گوش بده وبهترین راه ممکن رو جلو پات بذاره؟!حتی صمیمی ترین دوستها هم تا یه جایی با هاتن.آدمها بزرگ میشن"با کسای دیگه آشنا میشن"ممکنه خیلی دوستشون داشته باشن(در حد مرگ) ولی عشق اول هیچ وقت فراموش نمیشه.چرا بعضی ها وقتی کسی رو دوست دارن و یا با کسی ازدواج میکنند نسبت به روابط خانوادگی طرفشان حساسیت نشون میدن و زمانیکه می بینن او به خانوادش وابسته است با او مشکل پیدا میکنن چرا به این فکر نمیکنین که مگه میشه ادم چیز هایی رو که بهش تعلق داره رو فراموش کند!کسی رو که خون اون تو رگهاش جاریه رو از یاد ببره و دوست نداشته باشه و ترکش کنه!
بیاین یه کم بیشتر به این موضوع فکر کنیم.راحت از کنارش نگذریم.اگر امروز واسه خودمون کسی هستیم به خاطر زحمتهایی که اونا واسمون کشیدن.
اگه روزی صدات کنم"نگاهم نکنی"باهات حرف بزنم"جواب ندی"دستامو دراز کنم ولی نگیری می خوام بگم روز مرگ منه"ولی اینو نمی گم آخه خیلی ها تو این دنیا هستن که پدرو مادر ندارن می خوام بگم اون روز بدترین روز منه"ولی با تمام وجود سعی می کنم باشم وزندگی کنم چون اینو میدونم تو چه پیش من باشی و چه نباشی همیشه یادت با منه.








[color=violet]به بهشت نمی روم اگر مادرم انجا نباشد



عشق حلقه است وحلقه هم انتهایی ندارد (مثل روسی)

تمام هستي وجودم از والدين است

و اما عشق
من از اين عشق هاي خيابوني زياد ديدم دوست و آشنا........
ولي وقتي عشق واقعي رو لمس كردم و فهميدم چيه كه بابام با چشماي خيسش به من نگاه كرد وقتي اون لحظه يادم مياد ميخوام بميرم.......

بهتره چيزي نگم

پدر و مادر بهترین عشقی هستن که هرگز از یاد نمیره ولی افسوس که ما گاهی قدرشونو نمیدونیم

خصلت ادمها طوریه که
هر چیزی که راحت بدست بیارن
راحت هم از دست میدن
مثل عشق پدر و مادر
وقتی بدون هیچ زحمتی این عشق در اختیارمون هست
مطمئنن قدرشو نمیدونیم
و چقدر سخته موقعی می فهمیم که نیستن
سونیا جون ممنون

هههههییییییییی روزگار بهترین چیزیه که میتونم بگم
فکر کنم همین خوبه

چه تلخ است زندگی در میان افرادی که احساسات آدمی را زود فراموش میکنند و تو به ناچار باید در میان آنها زندگی کنی.درد بکشی,ذره ذره آب شی ولی نتونی دم بزنی.نتونی برای یک لحظه عشقت را به دیگری اثبات کنی و وقتی موقع اثبات میرسد راهی جز سفر به آسمان نداری

نميدونم بايد چي بگم
خيلي سخته بخوام احساسم رو در اينباره توصيف كنم

سحر جان تمام چیزهائیکه گفتی درد دل من بود

سلام منم به نوبه ي خودم ميخوام از عشق پدر و مادر بگم عشقي به يه نفر قول داده بودم يه نامه برا پدرم بنويسم و اونو تو سايت بزنم حالا كه اسم عشق والدين پيش اومده فك كنم بد نباشه منم از يكم عشق به پدرم بگم . عشقي كه از پدر سالاري و غيرت بيجاي اون سرچشمه ميگرفت پدر چقد دوست دارم خودت باور نداري دلم نميخواد يه ذره غم به دلت بشينه دلم ميخواد فدادستاي بامحبتت بشم چه قده با محبتي پدر دوست دارم .
هرگز نميگم پدر نميبخشمت چون من عاشقتم من بي مرام نيستم پدر ولي يه كوچولو دلم بي معرفت شده و گله داره ولي من اونو پاي گله نميذارم ميذارم پاي نامردي دل من كه از تو گله داره قبل از گلايه بذار دلمو سرزنش كنم كه چرا داره از تو گله ميكنه دلم ميگه كه: اين كه گلايه نيس اين يه هشدار برا باباهاي ديگه تو كه فدا شدي بذار بقيه فدا نشن بذا باباهاي اينده بخونن .
سلام پدر مهربان و عزيزم پدري كه بيشتر از جان خودم دوستت دارم وقتي كه دستانت را بر صورتم لمس ميكردم درد را به خودم راه نميدادم با خودم ميگفتم فك كن كه نوع بوسه ي پدر اين است سرم را بلند نميكردم تا بگويم پدر به چه جرمي گفتي من مردم غيرت دارم ابرو دارم چشمانم را بستم گفتم پدر برايت ابرو داري ميكنم گفتي بمير مردم گفتي زنده شو شدم گفتي چشمانت را اطرافت نچرخان نچر خاندم گفتي بمان از پشت پرده ي اتاقت اسمان ر افتاب را تماشا كن گفتم من افتاب و اسمان را دوس ندارم من تو را دوس دارم .......................... گفتي دختر تو يه جمع مردونه نميخنده گفتم غلط بكنم دوستام ميخنديدن من نگاه ميكردم وقتي مينشستم يه جايي يه جوري منو برانداز ميكردي كه انگار نشستنم مشكل داره و من هي خودمو نگاه ميكردم ميگفتم نكنه بد نشستم من كه از اين كارات گله ندارم پدر ميدوني چه وقتي قلبم شكست وقتي كه با هزار اميد و ارزو رشته پزشكي قبول و شدم و تو منو كشيدي بيرون اخخخخخخخخ از اون لحظه لعنت به اون لحظه براي اولين بار تو روت واسادم گفتم نه من ميخوام درس بخونم گفتي غلط ميكني هر چي من بگم گفتم من ميخونم گفتي حسابتو ميبندم ديگه حرفي نزدم فقط اشك ريختم ريختم و ريختم ولي دل كه نداشتي يه سنگ تو سينت ميتپيد پدر قربون اون دل سنگيت برم يادته منو به خاطر اعتقاداتم چقدر سرزنش ميكردي يادته........... نه نميخوام ديگه بگم داره حالم بد ميشه شايد دلم بازم بهونه گرفت و بازم اومدم و نوشتم پدر خيلي دوست دارم چقده ماهي تو........ بخدا دوست دارم

عزیز نامه پر از مهر و دردتو خوندم
دل منم مثل دلت گرفت
اینم یه جوریشه
پدر سالاری
عزیز مطمئن باشه
اونم دوست داره عاشقانه
حتی از تو بیشتر
ولی چه کنه که تو یه دنیای بزرگ شده
که تو اون دنیا هم همه پدرسالار بودن
پس گلم ببین اونم تقصیر نداره
تقصیر افکار پوچ وقدیمیه گذشته خودشه
بازم دل به دلش بذاراین اجازه رو بهش بده
که شاید تغییر کنه
برات ارزوی موفقیت دارم
راستی عزیز شما دختری یا پسر؟

دل من از دست مادرم گله داره
نميخوام بيشتر از اين حرفي بزنم
شايدم يه روزي براتو گفتم
عزيز واقعا به قلب بزرگ و مهربونت قبطه ميخورم كه با وجود اين همه سختي بازمتونستي قدر دان پدرت باشي

آخ ببخشيد اسمت علي بود
منم مثل ميترا جون اشتباهي خوندم
آخه به نامه ات نميخورد پسر باشي