تاريخ تبريز
خاورشناس فقيد ولاديمير مينورسکي مي نويسد: " سارگن دوم در سال 714 قبل از ميلاد به قصد تصرف ممالک اورارتو سفري به شمال غربي ايران کرد. از ناحيه سليمانيه کنوني (واقع در کردستان عراق) داخل کردستان مکري شد، از پارسوا parsua (پسه کنوني) و ساحل جنوبي درياچه اروميه گذشت، از سوي شرقي درياچه به راه خود ادامه داد و پس ازپشت سر گذاشتن "اوشکايا" (اسکوي کنوني) قلعه "تارومي" يا "تاروئي" و "ترماکيس" را گشود. بعيد نيست يکي از اين دو کلمه نام قديمي تبريز کنوني باشد." در اوايل ظهور اسلام و در حمله اعراب به آذربايجان نامي از تبريز ديده نمي‌شود، تنها اشاره مستند مربوط به زمان سلسله رواديان است که در زمان خلافت متوکل عباسي، رواد ازدي و فرزندانش، تبريز رو به آبادي نهاد و دور شهر رابارو کشيدند. در قرن چهارم هجري ياقوت حموي تبريز را مشهورترين شهر آذربايجان مي خواند. ابو حوقل در367 و ابن مسکويه در 421 و ناصر خسرو در 438 تبريز را بزرگترين و آبادترين شهر آذربايجان مي خوانند. در سال 618 لشگر مغول به پشت دروازه‌هاي تبريز مي رسند، اما تدبير بزرگان شهر تبريز را از حمله مغولان مصون نگه مي دارد و مردم تبريز با بذل مال شهر را از کشتار و ويراني رها مي سازند. اين اتفاق سه بار تکرار مي‌شود ودر هر سه بار مردم متمول تبريز همان تدبير را به کار مي بندند تا اين که د رسال 638 هجري قمري مغول‌ها به سراسر آذربايجان مسلط مي‌شوندتا اين زمان مردم تبريز به زبان آذري سخن ميگفتند مغولها زبان ترکي را به آذربايجان وارد کردند و تبريز را پايتخت خود قرار مي دهند که در زمان غازان خان تبريز شکوه ويژه‌اي مي يابد. شنب غازان خان با ابهت تاريخي اش چشم‌ها را خيره مي سازد، خواجه رشيدالدين فضل‌الله وزير ايلخانيان ربع رشيدي را بنياد مي نهد که در زمان خود عظيم ترين مرکز علمي و فرهنگي به شمار مي‌رود و از آن همه مجد و عظمت اينک ويرانه‌هاي از برج‌هاي ربع رشيدي در ميان محله‌اي باقي مانده است. مبدا نهضت تنباکو تبريز بود و در پي آن ميرزاي شيرازي فتواي معروف خود را صادر کرد. تبريز در جنبش مشروطه نقشي مهم داشت و دليري و فداکاري کساني چون ستارخان سردار ملي، باقر خان سالار ملي، ثقه الاسلام، شيخ محمد خياباني، علي مسيو، حسين خان باغبان به پيروزي جنبش و گرفتن مشروطه منجر شد. در 1324 فرقه دموکرات آذربايجان سعي در برپائي حکومتي مستقل از دولت مرکزي ايران کرد و تبريز در حکم پايتخت اين حکومت بود. تبريز در نهضت ملي نفت يکي از ارکان حرکت‌هاي آن زمان در سراسر کشور به شمار مي رفت. در نهضت 15 خرداد سال 1342 نيز بازاريان تبريز با بستن
بازار و خطباي تبريز باايراد سخنراني‌هاي مهم و پخش شب نامه‌ها شرکت داشتند. در 29 بهمن سال 56 مردم تبريز بر عليه رژيم شاهنشاهي قيام کردند.
____________________
:مکان هاي تاريخي:
ارگ تبريز
ربع رشيدي
برج آتش‌نشاني
بازار تبريز
بناي شهرداري تبريز
بناي ائل گلي
موزه مشروطيت
موزه آذربايجان
دبيرستان فردوسي تبريز
مسجد جامع تبريز
مسجد کبود
مقبرةالشعرا
____________________


بازار تبريز

بازارتبريز يکي ازشاهکارهاي معماري ايراني است و طاقها وگنبدهاي مقرنس بلندي دارد که اگر بي نظير نباشند دست کم، کم نظير و اعجاب آفرينند. سبک معماري، آرايش مغازه ها، کثرت تيمچه ها، انواع مشاغل و وجود بسياري مدرسه و مسجد که در کنار سرايهاي بازرگاني قرار گرفته و غالبشان حيثيت تاريخي دارند آنرا نمونهء عالي يک محيط تجارت و زندگي اسلامي و شرقي به شمار مي آورد. تبريز به علت قرار گرفتن در سر راه شرق و غرب از بدو آبادي و آمدن به صورت يک شهر بزرگ، مرکز مبادلهء کالاهاي بازرگاني کشورهاي اروپائي و آسيائي بوده و خود نيز بنا به مقتضيات جغرافيائي محصولات کشاورزي و صنعتي فراوان داشته که به ا قصي نقاط دنياي آنروز صادر مي‌شده و اين معاملات ايجاب مي کرده که بازارها و مراکزي براي مبادله و فروش کالاهاي گوناگون شرقي و غربي داشته باشد. بسياري از موٌرخان و جغرافي نويسان و جهانگردان در بارهء کالاها و وضع بازرگاني و بازارهاي تبريز نوشته اند. راسته‌هاي معروف بازار تبريز عبارتند از: بازارامير، بازارکفاشان، بازار حرمخانه، راسته بازار، يمني دوز بازار، بازار حلاجان، قيز بستي بازار، بازار سرا جان، راستهء کهنه يا قديم، بازار کلاهدوزان، دلاله زن بازار، بازار صادقيه، بازارمسگران، بازار حاج محمد حسين، بازارمشير، بازارچهء شتربان، بازار صفي، بازار مير ابوالحسن، بازار شيشه گر خانه، رنگلي بازارچه (بازارچهء رنگي)، بازارچهء خيابان و چند بازار داير و مرتب ديگر. بزرگترين گنبد بازار، گنبد تيمچهء مظفريه است. در همهء اين بازارها تيمچه‌ها و سراي‌ها و چهارسوهايي هست که حجرات و مغازه‌هاي آنها مرکز عمده فروشي اجناس گوناگون داخلي و خارجي است. اغلب تيمچه‌ها و سراي‌ها سه طبقه‌اند، طبقهء زيرين مخصوص نگهداري کالا يا به عبارت ديگر انبار مال التجاره است، طبقهء دوم تجارتخانه و محل کار و طبقهء سوم بيتوته و استراحت، اگر چه اکنون اکثر حجرات طبقهء سوم تيمچه‌ها و سرايها نيز مبدل به دفتر کار بازرگان شده است اما سابقاً که وسائل نقليه بازرگانان اين گونه فراهم نبود، بازرگانان ناچار بودند هميشه نماينده‌اي براي خريد و فروش کالا در محل داشته باشند آن نماينده در اطاق فوقاني تجارتخانهء خود بيتوته مي کرد. يعني اين سرايها و تيمچه‌ها هم محل کار آنها بودند و هم محل اقامت و استراحتشان.
____________________



عمارت ائل گولي تبريز

شاه گلي (استخر شاه) سابق و ايل گلي (استخر مردم) فعلي از گردشگاه‌هاي زيبا و دلکش است که در جنوب شرقي تبريز، بر دامنه تپه‌اي واقع شده است. مساحت استخر بزرگ ائل گلي 54675 متر مربع مي باشد. در جنوب آن تپه‌اي است که آن را از بالا تا پايين همسطح استخر پله بندي کرده و نهر آبي از آن به طرف پايين روان است. از سمت جنوبي و از وسط استخر خياباني کشيده شده که استخر را به صورت شبه جزيره‌اي درآورده است و در مرکز استخر، عمارت باشکوه دو طبقه‌اي ساخته شده است. در پيرامون استخر از روزگاران قديم، درختان کهنسالي سر به هم آورده که انعکاس عکس آنها در آب، به زيبايي آن محوطه مي افزايد. تمام تپه‌هاي جنوبي استخر به شکل بسيار زيبايي چمنکاري و گلکاري شده در روزهاي گرم تابستان استراحتگاه مردم تبريز و مسافران ساير شهرها مي باشد. نادر ميرزاي قاجار مي نويسد: «اين آبگير در اوايل حکومت قاجار ملک يک سلسله از سادات تبريز و انباشته از خاک و ريگ بود. قهرمان ميرزا پسر هشتم عباس ميرزا نايب السلطنه که در آن هنگام حکمران آذربايجان بود، آن ملک را در مقابل سالي سي و پنج خروار غله بخريد. سپس در آبادي و عمران آن همت گماشت». و از اعتمادالسلطنه نقل است که: «عمارت درياچه عبارت از کلاه فرنگي دو طبقه بسيار آبادي است و بزرگي اين درياچه به درجه‌اي است که به قدر دو آسيا سنگ آب در آن وارد مي‌شود ولي مدت شش ماه از آب پر مي‌گردد.» در مورد تاريخ بناي اين عمارت اطلاعات مستندي در دست نيست. در بهار سال 1309، که هنوز استخر و طبقهء پائين عمارت آن باقي بود از طرف شهرداري تبريز تعمير گرديد و از اواخر ارديبهشت ماه به صورت گردشگاه عمومي شهر در آمد. عمارت فوق در سال 1346 به علت کثرت رطوبت و فرسودگي تخريب شده و به جاي آن در سال 1349 بناي عمارت زيباي دو طبقه‌اي با همان طرح قبلي ساخته شد. در روزهاي پيروزي انقلاب اين بنا تعطيل شد ولي در سال‌هاي اخير مجدداً بازگشايي و مورد بهره برداري قرار گرفته است.
____________________


موزه مشروطيت تبريز
خانه کوزه کناني‌ها که بعدها براي زنده نگهداري خاطرات نهفته درآن "خانه مشروطيت" ناميده شد.درسال 1247 شمسي توسط حاج مهدي کوزه کناني (ابوالمله) بنا نهاده شد. به سبب موقعيت ويژه اين خانه در جوار بازار قديمي تبريز و مرکز بافت قديم شهر و شور و علاقه بانيان به نهضت مشروطه، اين خانه به محل تجمع دوستداران مشروطه تبديل گشته و تصميمات بسيار مهمي درآن اتخاذ شده است. غيراز بارعظيم تاريخي، خانه مشروطيت از ويژگي‌هاي معماري ايراني نيز بهره دارد و به همين لحاظ د رسال 1354 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است. اين خانه در محله قديمي "راسته کوچه" تبريز واقع شده و اينک به عنوان موزه مشروطيت و مرکز اداري ميراث فرهنگي استان از آن استفاده مي‌شود.

____________________


مسجدجامع تبريز

مسجد جامع تبريز از بناهاي تاريخي شهر تبريز است. اين مسجد که در کتاب‌هاي تاريخي ازآن به عنوان "جامع کبير" نيز نام برده شده، هميشه مسجد جامع شهر تبريز بوده و بازار گرداگرد آن شکل گرفته است. قديمي ترين بخش آن شبستان وسيعي است از تاق وگنبدهايي که بر فراز ستون‌هاي هشت گوش آجري که زينت بخش آن گچبري‌هاي ظريف و هنرمندانه دوره رواديان (مقارن سلجوقيان) است بنا شده است. مسجدجامع در دوره ايلخانان مغول مورد توجه و تعمير بوده و بخش‌هائي به آن افزوده شده است. محراب رفيع گچبري باقيمانده فعلي يادگار آن دوره است. دردوره حکومت آق قويونلويان در آذربايجان گنبد ي رفيع مزين به انواع کاشيکاري‌هاي معرق به وسيله سلجوق شاه بيگم زن اوزون حسن در بخش شمالي آن احداث شده که هنوز هم پايه‌ها و گوشه‌هايي از کاشيکارهاي آن باقيمانده است. در زلزله سال 1193 هجري قمري که بسياري از بناهاي تبريز آسيب ديد، اين مسجد نيز از خرابي مصون نماند. مسجد فعلي با پايه‌هاي متين و پوشش طاق و چشمه بعد از زلزله در اوايل حکومت قاجار و توسط حسينقلي خان دنبلي حاکم وقت بنا شده است که از آثار خوب قاجاري مي باشد

___________________

مسجدکبود تبريز
مسجد کبود (به ترکي: گوي مچيد)، يا مسجد جهانشاه، از بناهاي تاريخي زيباي تبريز است. اين مسجد بنا به کتيبه سردر آن در سال 870 هجري قمري و در زمان سلطان جهانشاه مقتدرترين حکمران سلسله قره‌قويونلو که خود زيبا پسند و شاعر بوده و "حقيقي" تخلص مي‌کرده، بنا شده است. تنوع و ظرافت کاشيکاري و انواع خطوط به کار رفته در آن و همچنين زيبايي و هماهنگي رنگ‌ها سبب شده است که به "فيروزه اسلام" شهرت يابد. کتيبه‌هاي سردر مسجد به خط نعمت‌الله البواب خوشنويس مشهور سده نهم است و سرکاري و نظارت بر ساخت آن با عزالدين بن ملک قاپوچي بوده است. زلزله سال 1193 هجري قمري آسيب فراوان به مسجد زد و گنبدهاي آن فرو ريخت. با اين‌که امروز از اين مجموعه زيبا جز سردري شکسته و چند پايه باقي نمانده است ولي بايد گفت "...که با شکستگي ارزد به صد هزار درست". تعميرات و دوباره‌سازي مسجد به منظور حفاظت و بازسازي بخش‌هاي باقيمانده شامل طاق‌ها و پايه‌ها از سال 1318 آغاز شده است و هنوز ادامه دارد

____________________

مقبراه الشعرا تبريز
يکي از جذاب‌ترين و مهم‌ترين اماکن شهر تبريز مقبرةالشعرا در محله‌ي سرخاب است که محل دفن ده‌ها تن از عرفا، دانشمندان و اديبان نام‌آور اين مرز و بوم است. معروفترين آرميدگان مقبرةالشعرا به شرح زير مي باشند اسدي طوسي، قطران تبريزي، مجيرالدين بيلقاني، خاقاني شيرواني، ظهيرالدين فارابي، شاپور نيشاپوري، شمس الدين سجاسي، ذولفقار شرواني، همام تبريزي، ماني شيرازي، شکيبي تبريزي. از واپسين مشاهيري که در اين مقبره دفن شدند، ثقةالاسلام شهيد از شهداي والا مقام صدر مشروطيت و محمد حسين شهريار شاعر نامدار معاصر ايران است

____________________

برج خلعت پوشان تبريز
در ده کيلومتري شرق تبريز در روستاي کرگج از دهستان باسْمَنج برج آجري بلندي وجود دارد که به برج خلعت پوشان معروف شده است. اين ساختمان از آثار دوران صفوي مي باشد و در دوره قاجار نيز در اين بنا خلعت اعطائي پادشاهان ايران بر دوش فرمانداران و خدمتگزاران محل انداخته مي شد. اين برج داراي شانزده پهلو و سه طبقه است. طبقه سوم برج فاقد سقف بوده و بالاي ديوار آن کنگره دندانه‌اي ساخته شده است که در آيينهاي ويژه از آنها استفاده ميشده است. سر جان مالکُلم در کتاب خود بنام تاريخ ايران مينويسد: «چون وضع حکومت چيره بر ايران چنان است که ميبايست در هر امري ملاحظه شئونات سلطنت بشود بسياري از آيينها در ايران از اين سبب رواج يافته است. هر چيز که نام پادشاهي بر آنست يا از آن شاه است بايد با احترام و آزرم با آن عمل نمايند و به گونه ويژه‌اي اداي لوازم آداب کنند، براي نمونه اگر خلعتي از سوي پادشاه به حکام بلد يا کسي ديگر حتي شاهزادگان خانواده پادشاهي فرستاده شود بايد به مسافت چند ميل به پيشواز آن رفته با سپاسگذاري بسيار خلعت را بپوشد آن گونه که هر استان حاکم نشيني جاي ويژه‌اي در بيرون شهر دارد که آن را خلعت پوشان گويند. خلعت پوشان معمولاً چهار ميل از شهر بيرون است.» کرگج نام روستايي است از دهستان باسْمَنج تبريز واقع در استان آذربايجان شرقي ايران. در اين روستا که در ده کيلومتري شرق تبريز قرار دارد برجي تاريخي از آجر وجود دارد که به برج خلعت پوشان معروف است.
از ديگر نقاط ديدني شهر تبريز موزه آذربايجان را بايد نام برد . اين موزه درمساحتي قريب به 3000 متر مربع درسال 1341 مورد بهره برداري قرار گرفته است و مشتمل بر3 سالن نمايش 2300 قطعه شيء ثبت شده مي باشد . آثار به نمايش گذاشته شامل اشياء باستاني از دوران هاي مختلف تاريخي ، آثار مردم شناسي و آثار مشروطيت مي باشد. اين موزه در جنب مسجد کبود واقع شده است.

تبریز هم شهر خیلی قشنگیه
مخصوصاایل گلی
امیدوارم قسمت بشه بیام از نزدیک ببینم

میترا نوشته است:

تبریز هم شهر خیلی قشنگیه
مخصوصاایل گلی
امیدوارم قسمت بشه بیام از نزدیک ببینم

حتما تشريف بيارين
قدمتون رو چشم مطمئنا پشيمون نميشين

من رفتم
آره قشنگه
ولی وقتی من تو تبریز راه میرفتم اینگار که تو یه کشور دیگه هستم
همه به یه زبون دیگه حرف میزنن
و اکثریاشون هم زبون تو رو نمیدونن
ایل گلی هم رفتم
پشت ایل گلی یه درختایی هست که روشون پره کرمه بعد ما نشسته بودیم زیر اونا
هی کرما از رو درخت میوفتادن رو ما
هه
حلوای سنتیش هم خوشمزههه

دکی مطمئنی تبریز بودی؟

حتما کرم ابریشم بوده

آره دیگه
هه
راست میگی چون چاقالو بودن

راستی مبارک باشه
امضاتو میگم میترا جان
قشنگه

من خيلييييييييييييييي دوست دارم بيام تبريز
ايشالا خدا قسمت كنه

شهر تبريز است جان قربان جانان مي كند
سرمه چشم غبار از چشم مهمان ميكند
منم تو پيشوازي مهمونها به رسا كمك مي كنم

مياي بريم ميترا جون؟
من كه خيلي دوست دارم
حالا كه محمدم بچه تبريز از اب درومد خوب شد ديگه خرجه رسا هم كمتر ميشه
نصف نصف
ميترا تعطيلاته بينه دو ترمو بريم