ايميل هاي زيادي را از طرف افرادي دريافت مي كنيم كه مي گويند همسرانشان بعد از كشف خيانتشان هيچ احساس پشيماني از خود نشان نداده اند. خيلي ها مي گفتند اگر طرفشان حتي كمي احساس پشيماني يا نگراني از خود نشان مي داد شايد به نگه داشتن ازدواجشان راغب تر بودند و همه عصبانيتشان به خاطر عدم پشيماني و ندامت همسرانشان است. حتي خيلي ها مي گفتند كه همسر خائنشان نه تنها پشيمان نبوده بلكه اين خيانت را تقصير آنها هم مي دانسته است. در اين مقاله مي خواهيم اين موضوع را بررسي كنيم كه چرا خيلي ها خيلي دير از خيانت خود پشيمان مي شوند.

عدم پشيماني از خيانت معمولاً روشي براي حفاظت از خود و ادامه انكار به خيانت است. اجازه بدهيد كمي در اين مورد فكر كنيم. وقتي كسي راه خيانت را پيش مي گيرد، علائم هشدار و توقف زيادي سر راه خود مي بيند. بارها و بارها نداي درونيشان از آنها سوال مي كند كه چه مي كنند و هشدار مي دهد. همه آنها در اعماق قلب خود مي دانند كاري كه مي كنند اشتباه محض و خودخواهانه است اما براي گذر از آن علائم هشدار و ادامه راهشان، بايد دنبال چيزي براي توجيه كار خود باشند.

راه هاي زيادي براي توجيه خيانت وجود دارد. آنها به خود مي گويند كه آنچه مي خواهند را در حضور همسرشان پيدا نمي كنند، فكر مي كنند همسرشان آنها را درك نمي كند، بارها به خود قول مي دهند كه فقط يك بار مرتكب اين اشتباه مي شوند. خودشان را گول مي زنند كه اينكار هيچ ضرري به دنبال ندارد چون مي توانند اوضاع را كنترل كنند و هيچكس نخواهد فهميد كه چه مي كنند.

و همانطور كه مي بينيد همينطور و همينطور به خودشان دروغ مي گويند. نمي خواهند يا نمي توانند واقعيت موضوع را همانطور كه هست ببينند و در تلاشند كه عزت نفسشان را حفظ كنند. خيلي ها خيانت را مثل يك سرگرمي مي بينند و هيچوقت درمورد اين موضوع با خودشان صادق نيستند. هيچوقت با خودشان نمي گويند كه ، "من به همسرم خيانت مي كنم چون آدم ضعيف و خودخواهي هستم و براي خودم احترامي قائل نيستم." همانطور كه مي توانيد تصور كنيد هيچكس چنين حرفهايي با خود نمي زند. افراد كمي هستند كه اين واقعيت را مي پذيرند.

به همين خاطر در ذهن خودشان بايد اين موضوع را طوري جلوه دهند كه خيانت اصلاً مسئله مهمي نيست و حتي وقتي همسرشان پي به خيانت آنها مي برد، از موضع خود پايين نمي آيند. بااينكه مي دانند آنچه به خودشان قبولانده اند دروغ محض است اما باز هم نمي پذيرند كه كارشان اشتباه بوده است. تعداد كمي از افراد هستند كه 180 درجه از باور سابق خود برمي گردند و اشتباهشان را مي پذيرند.

خيلي وقت ها هم افراد به اين خاطر بعد از خيانت احساس پشيماني نشان نمي دهند چون مي خواهند فراموشش كنند. خيلي ها ايميل مي زنند و درمورد اينكه مي دانند چقدر همسرشان از خيانت آنها ناراحت است و قلبش شكسته است حرف مي زنند. مي گويند كه هيچوقت چنين واكنشي را از طرف همسرشان انتظار نداشته اند و فكر نمي كردند كه روزي دستشان رو شود. بايد قبول كنيم كه براي فرد خائن هم اوضاع چندان ساده نيست.

آنها مي خواهند با سرعت هرچه تمامتر اوضاع درست شده و دوباره به حالت اول برگردد. به همين خاطر اصلاً دوست ندارند درمورد آن حرف بزنند. نمي خواهند جزئيات مطلب را با شما در ميان بگذارند چون مي دانند اگر اينكار را بكنند فقط عصباني تر و از آنها دورتر مي شويد. سعي مي كنند از اينكار اجتناب كنند به همين خاطر اشتباه مي كنند و دهانشان را مي بندد و هيچ حرفي نمي زنند.

از آنها بخواهيد كه براي كارشان ابراز تاسف و پشيماني كنند. خيلي وقت ها قبل از اينكه همسرتان خودش ابراز پشيماني كند، شما بايد از او بخواهيد. بايد براي او روشن كنيد كه بدون ابراز پشيمانيش حاضر نيستيد به زندگي با او ادامه دهيد. بايد از او بخواهيد كه روبه رويتان بنشيند و درمورد موضوع با شما حرف بزند. بايد بگوييد كه تا زمانيكه درمورد اين موضوع حرف نزند مشكل برطرف نمي شود.
ARTEMIS-SW - سوئد - مالمو
اين مطلب در كشورهاي اسلامي بي مفهوم چون اسلام به راحتي روابط جنسي براي مردان را ازاد گذاشته با قانون كثيف تعدد زوجات طبيعي است وقتي مردي استطاعت مالي ندارد و اين را حق خود مي داند با خواندن چند سطر كوفتي صيغه مي كند ولي طفلك زن كه با كوچكترين لغزشي اعدام و سنگسار.. متن بالا مي تواند مفيد باشد با كشورهاي قانونمند نه عقب مانده هاي اسلامي.

سلام رسا خداییش مطلبت خیلی خوب است
اما من معتقدم کسی که خیانت میکنه زمانی پشیمون میشه که سرش به سنگ بخوره

بله درسته
معمولا همينطوره. ممنون از نظرت

داداشي
كسايي كه خيانت ميكنن به نظر من دو دسته اند 1كسايي كه ميدونند دارن خيانت ميكنن و دلشون ميخواد 2كسايي كه نميدونند چي كار ميكنن و يا ناخواسته خيانت ميكنن
دسته اول هيچ وقت پشيمون نميشن و عذر خواهي هم نميكنن ولي
دسته ي دوم وقتي متوجه ميشن احساس شرم وحيا ميكنن و معذرت ميخوان
آبجي كوچيكه
ريحانه