کاراته‌ ( به ژاپنی:空手 ) یک نوع ورزش رزمی است. به معنای روش مبارزه و دفاع با دست خالی (بدون سلاح) و شامل ضربه‌های سریع دست و پا.

کاراته دارای قدمتی پنج هزار ساله است و يکی از استادان اوليه و مبتکران اين فن بوديدهاراما است که حدود ۵۲۵ سال قبل از ميلاد مسيح مي زيسته است. وی که از پيشوايان مذهبی بودایی بود، به تنهايی از هند به راه افتاد و پس از راهپيمايی چند هزار کيلومتری خود و با پشت سر گذاشتن موانع طبيعی بسيار مشکل موجود در آن زمان به چين رسيد و در ايالت هون نان و معبد شائولين اقامت گزيد. تعاليم بوديدهاراما شامل تمرينات شديد انضباطی و رعایت پرهيزکاری بود. وی 9 سال رنج و رياضت همراه با تفکر و برای اين که شاگردانش نيز بتوانند در مقابل ساعت‌های طولانی تفکر و انديشه تاب مقاومت بياورند و نيز با زورگويانی که تعاليم مذهبی و مردان دين را سد راه خود می‌ديدند به مبارزه و مقابله برخيزند 18 حرکت تمرينی را ابداع نمود که در حقيقت زير بنای حرکات کاراته امروزی است.

کاراته امروزی شکل تکامل يافته‌ای از کمپوی چينی (بوکس چينی) می‌باشد که در ابتدا اوکیناواته نامیده ميشد. از هنگامی که حکومت‌های استبدادی در چين سلسله کينک ۱۶۴۴ سلسله ساتسوما در اوکیناوا به منظور جلو گيری از ورزيده شدن مخالفان و نيز تحت کنترل در آوردن مردم قانون منع استفاده از شمشير را به مورد اجرا گذاشتند و به جمع آوری سلاح‌های رزمی اقدام نمودند مردم به سوی آموزش هنر مبارزه با دست خالی روی آوردند که همين امر باعث شکوفايی هرچه بيشتر کاراته شد.

در سال ۱۹۲۱ يکی از بزرگ‌ترين استادان کاراته جزیره اوکیناوا گيچين فونا کوشی ۱۸۶۸-۱۹۵۷ توانست با قدرت و ظرافت تمام کاراته را به ژاپن معرفی نمايد و برخی ديگر از هنر جويان که تحت تعليم بزرگ‌ترين استادان اوکيناوا قرار گرفته بودند، تکنيک‌های سنتی را با يکديگر ترکيب نموده و سبک‌های متعددی از کاراته را به وجود آوردند.

سال ۱۳۴۲ سال ورود كاراته به ایران توسط هرمز میربابایی و محمدعلی صنعتكاران و فرهاد وارسته هستند می‌باشد.

در حال حاضر، سبکهای مختلف کاراته، بالغ بر صدها سبک می‌شود که در واقع، بازگشت همه آنها به چهار سبک اصلی و مادر از سبک‌های اصلی و کنترلی و يک سبک نيمه کنترلی می‌باشد.

سبک‌های کاراته
آشیهارا • چیتوریو • انشین • گنسئی‌ریو • گوجوريو • گوکان‌ریو • ایسشین‌ریو • کیوکوشین • ریو ته • سئیدو • شورین‌ریو • شورینجی‌ریو • شیتوریو • شوتوکای • شوتوکان • شودوکان • اوئچی‌ریو • وادوریو • کن شین کان • کان زن ریو
بطور کلی سبک های کارته به سه دسته تقسیم می‌شود
سبک های کنترلی
سبک های غیر کنترلی
سبک های رینگی
حالا بپردازیم به سبک کیوکشین
کیوکوشین
کیوکوشین کای یکی از سبک‌های کاراته و یکی از محبوب ترین رشته‌های رزمی در سراسر دنیاست این رشته توسط ماسوتاتسو اویاما(اوس) (۱۹۹۴-۱۹۲۳) رزمی کار اسطوره‌ای کره‌ای الاصل بنیان نهاده شد. معنای اصلی کاراته به معنی مبارزه کردن با دست خالی در مقابل هر سلاحی است.
این رشته از عناصر مختلفی نشأت گرفته که شامل تجریبات اویاما و تکنیک‌های دیگر سبک‌های کاراته بوجود آمده است. کیوکوشین کای از سه لغت کیوکو ((بالاترین ،نهایت)) شین ((حقیقت، روح)) و کای ((گروه و انجمن)) ترکیب شده‌است.
این رشته در ابتدا اویاماریو و اویاما کاراته جوجیتسو نیز نامیده می‌شد. تاکید این سبک روی مبارزه واقعی از راه نزدیک است. در کیوکوشین کای برای کاستن مقاومت حریف از تکنیک‌هایی بطور متوالی استفاده می‌شود.
این سبک تأکید زیادی بر روی تمرینات تنفسی و استقامتی دارد. از اینرو هنرجوی کیوکوشین بعد از سالها تمرینات مکرر دارای اندامی ورزیده می‌گردد. در سبک کیوکوشین تکیه اصلی بر حفظ سلامتی توام جسمی و روحی است، و در مبارزات کیوکوشین و اساسا در فلسفه آن پیروزی به هر قیمتی بر حیرف مقابل معنایی ندارد.(اوس)
در مبارزات کیوکوشین (همانند ورزش های رزمی دیگر) دو حریف رودررو به چشمان یکدیگر خیره گشته و شجاعت و شهامت و دلیری را به هم منتقل می‌کنند. اگر یکی از حریف ها به زمین بخورد حریف دیگر به وی احترام گذاشته عقب می نشیند.
در فلسفه متعالی کیوکوشین هدف غائی تناوری جسم برای رسیدن به مکارم عالیه اخلاقی است و به هیچ روی خشونت در سبک کیوکوشین جایگاهی ندارد چرا که اساسا خشونت و کیوکوشن در تقابلند نه در تعامل. کیو کوشین نه تنها خشن نیست بلکه سعی در پرورش روحیه لطافت، افتادگی، و بزرگ منشی را در هنرجو دارد.

کیوکشین با فروتنی آغاز میشود وبا فروتنی به پایان میرسد

اگر جرات مبارزه کردن را نداری اصلا به کیو کشین فکر نکن(ماسوتاتسو اویاما)

............................................................................................اوووووووووووس...........................................................................

سلام میترا

بله کیوکشین کار میکنم مطلبم بد بود؟

من از 12 سالگی