چرا برخي از آقايون ترجيح مي دهند كه ازدواج نكنند و مجرد باقي بمانند؟ تحقيقات حاكي از اين مطلب هستند كه 35% از مرداني كه در سن ازدواج قرار دارند تمايلي به ازدواج ندارند. گفته مي شود كه اين افراد بين 25-30 ساله هيچ گونه علاقه اي حتي به صحبت كردن در مورد مبحث ازدواج هم ندارند. يكي از دلايل عمده اين مسئله آن است برخي از اين افراد در خانواده هاي كم توان مالي به دنيا آمده اند و در محدوديت و به دور از مهر و عطوفت رشد كرده اند و لذا اساساً نسبت به همسر، فرزند، و زندگي مشترك دلسرد هستند و حس خوبي ندارند. اين افراد به دليل سختي ها و مرارت هايي كه در كودكي خود متحمل شده اند، داراي اعتماد به نفس پاييني هستند، بر اين باورند كه توانايي خوشبخت كردن نفر دومي را ندارند، و نمي خواهند زير بار مسئوليت زندگي بروند. بايد توجه داشت زمانيكه زن و مرد يكديگر را دوست داشته باشند و براي هم ارزش قائل باشند، ازدواج خود را به منزله يك اشتراك قابل تحسين جلوه مي دهد و زوجين را از مزاياي بيشماري بهرمند مي نمايد.

از سوي ديگر برخي از آقايون هم هستند كه تصور مي كنند فقط زماني آمادگي ازدواج را دارند كه ساير جنبه هاي زندگي آنها به حد كمال رسيده باشد: از دانشگاه فارغ التحصيل شده باشند، شغل خوبي داشته باشند، سفرهاي متعددي به اقصي نقاط جهان رفته باشند، با دوستان خود تجربه هاي زيادي را كسب كرده باشند و ...براي برخي از افراد ازدواج يكي از مهمترين وقايع موجود در زندگي است. اغلب مردها نامزد خود را به چشم يك زن و نه همسر نگاه مي كنند و در همان مقاطع ابتدايي ارتباط او را مي سنجند تا دريابند كه آيا علايق و سليقه هاي مشتركي در زندگي دارند يا خير.

بر اساس تحقيقات تيم آكادميك دانشگاه راجرز نيوجرسي تحت عنوان "پژوهش بين المللي ازدواج" و با همكاري محققاني از سراسر جهان اين گروه به دلايل عمده عدم تمايل آقايون به ازدواج دست پيدا كردند كه در ذيل شرح مختصري پيرامون آنها خواهيم داشت.

ترس از تعهد

برخي از آقايون دچار نوعي درگيري ذهني با عنوان "ترس از تعهد و سر سپردگي" هستند. اين بدان معناست كه تمايلي ندارند كه مابقي عمر خود را تنها با يك خانم سپري كنند. آنها تصور مي كنند كه خيلي راحت مي توانند زنهاي مختلفي را براي زمانهاي كوتاهي راضي كنند، اما راضي نگه داشتن يك خانم براي 40 سال و يا بيشتر كار دشواري است. البته نبايد فراموش كرد كه در اين قسمت گروه ديگري از آقايون هم وجود دارند كه اصلاً چيزي در مورد روابط بلند مدت نمي دانند و چون از ابتدا كليه روابط عاطفي آنها دوام زيادي نداشته به اين نوع عشق ورزي عادت كرده اند و به همين دليل كوچكترين تمايلي به ازدواج از خود نشان نمي دهند.

برخورداري از سرگرمي هاي مختلف

برخي از آقايون هستند كه خارج از حيطه شغلي براي خود سرگرمي هاي بيشماري درست مي كنند و ديگر آنقدر وقت ندارند كه بخواهند به زن و تشكيل زندگي فكر كنند. به عنوان مثال اين روزها بسيار مشاهده مي شود كه مردهايي در سنين 25- تا 30 از محل كار كه به خانه باز مي گردند مشغول بازي هاي كامپيوتري مي شوند و يا وارد اينترنت شده و عضو كلوپ هاي ارتباطي مي شوند. در واقع شغل دومشان بازي با كامپيوتر است. اين افراد عضو كانون هاي آنلاين بازي يا دوستي مي شوند و وقت ارزشمند خود را براي ساعت هاي متمادي در اين دنياي مجازي و فضاي خيالي هدر مي دهند.

عدم مسئوليت پذيري

با شروع زندگي مشترك وظايف زوجين سنگينتر مي شود و بايد بيش از گذشته تلاش كنند. از همان ابتدا بايد به فكر مسائل زيادي نظير ورود بچه به زندگي هم بود. وظيفه حمايت و پشتيباني از كودك در وهله اول بر عهده پدر مي باشد. برخي از آقايون تمايلي ندارند كه زير بار مسئوليت هاي بيشتر بروند و تصور مي كنند كه تنها با فرار از ازدواج مي توانند از بار سنگين مسئوليت هاي روزمره شانه خالي كنند، غافل از اينكه زندگي سرشار از مقوله هاي چالش برانگيزي كه همه روزه بر آنها تحميل مي شود و اگر همراه با شريك زندگي خود با آن مشكلات روبرو شوند خيلي راحتتر از پس آنها بر مي آيند.

ارضاي نيازهاي جنسي

اين روزها آقايون خيلي راحت تر از گذشته مي توانند نياز هاي جنسي خود را برآورده سازند به همين دليل نيازي نمي بينند كه تنها يك شريك مادام العمر براي خود انتخاب كنند. شايد اين افراد متوجه نيستند كه از نظر روانشناسي مردي كه تنها با يك زن براي مدت زمان طولاني ارتباط جنسي برقرار مي كند به لذات فيزيكي و رواني بيشتري دست پيدا مي كند.

ترس از طلاق

مردها تصور مي كنند كه با ازدواج نكردن مي توانند از طلاق و ريسك هاي مالي كه به همراه دارد جلوگيري بعمل مي آورند. آنها به دايي، عمو و نزديكان خود نگاه مي كنند و چون مي بينند كه آنها از زندگي خود راضي نيستند به فكر فرو مي روند كه ممكن است اتفاقي مشابه براي آنها هم پيش بيايد، به همين دليل از خود تمايلي براي ازدواج نشان نمي دهند.

ترس از تغيير و تحول

آقايون تصور مي كنند كه با ازدواج بايد تغييرات شگرفي را در زندگي خود متحمل شوند و بر سر مسائل زيادي با طرف مقابل مصالحه و سازش داشته باشند. از آنجايي كه به روال عادي زندگي روزمره خود عادت كرده اند، تمايلي به ايجاد تغيير و تحول در زندگي ندارند.



برداشت غلط از ازدواج

برخي از آقايون تصور مي كنند كه ازدواج يعني "پايان زندگي". آنها فكر مي كنند كه اگر ازدواج كنند ديگر قادر نيستند از زندگي لذت ببرند. دائماً افكار منفي در مورد زندگي مشترك در ذهن آنها رخنه مي كند و بيشتر از اين مسئله مي ترسند كه با انتخاب يك شريك براي هميشه زندگي جنسي آنها به بن بست مي رسد. به هر حال هيچ يك از اين تصورات صحت ندارند. متاسفانه برخي از آقايون به بي بند و باري عادت كرده اند و ازدواج براي آنها به منزله زنجيري است كه به دور گردنشان مي افتد و زمام امور را از دستشان مي گيرد و به همين دليل از ازدواج فراري هستند. شايد به خاطر تصورات غلطي است كه اين افراد از ازدواج دارند. لازم به ذكر است كه آمار و ارقام موسسه ملي روانشناختي گوياي اين مطلب است كه افراد متاهلي كه از زندگي مشترك خود راضي هستند خيلي بيشتر از افراد مجرد از زندگي خود لذت مي برند و به طور كلي انسانهاي خوشحالتر، با نشاط تر و سرزنده تري هستند.

مسائل مالي

برخي از آقايون به اين دليل از ازدواج كردن سرباز مي زنند كه تمايلي به تقسيم اموال خود با كس ديگري ندارند. آنها مي دانند كه به محض اينكه زير يك سقف بروند مجبور مي شوند درآمد و كليه دارايي هايشان را با همسر خود تقسيم كنند و اين كاري است كه هيچ تمايلي نسبت به انجام دادن آن ندارند. برخي از مردها آنقدر خودخواه هستند كه به هيچ وجه دوست ندارند با افرادي ارتباط برقرار كنند كه چيزي از آنها طلب كنند.

دلبستگي هاي فردي

برخي از مردهاي جوان تعلق خاطر بسيار زيادي به مادر و پدر خود دارند كه اصطلاحاً به اين جور افراد "پسرهاي ماماني" گفته مي شود. بعضي از آقايون تصور مي كنند كه اگر ازدواج كنند با اين كار خود به مادرشان بي توجهي كرده اند. همچنين اين امكان هم وجود دارد كه همسر جديد مانند مادر تحويلشان نگيرد و مجبور مي شوند از لاك كودكي خود بيرون بيايند و بزرگ شوند؛ و چون از بزرگ شدن مي ترسند نمي توانند زير بار مسئوليت بروند به همين دليل از ازدواج دوري مي كنند.

تجربيات تلخ گذشته

همانطور كه مي دانيد هر تجربه اي كه در زندگي بدست مي آوريم تاثيري زيادي بر روي تصميمات آتي ما مي گذارد. اگر مردي در رابطه قبلي خود شكست خورده باشد، در انتخاب شريك زندگي بيش از اندازه وسواسي مي شود. زمانيكه قلب اينگونه افراد براي اولين بار زخم خورد مرهم گذاشتن بر روي آن كار ساده اي نيست و جبران آسيب هاي رواني گذشته دشوار مي نمايد. اين قبيل افراد بيش از اندازه محتاط مي شوند و تنها يك خاطره بد، كليه ابعاد زندگي آنها را تحت الشعاع قرار داده، نسبت به همه بدبين مي شوند و به طور كلي تغيير كرده و تا ابد خيال ازدواج ا از ذهن خود پاك مي كنند.


فشار اجتماعي

از طرف جامعه و اطرافيان خود هيچ گونه فشاري را براي تشكيل خانواده احساس نمي كنند. در خانواده هاي اصيل و با فرهنگ مرسوم است كه وقتي پسر خانواده از نظر شخصيتي به رشد كامل مي رسد، والدين او را به ازدواج و تشكيل زندگي مشترك تشويق مي كنند اما در برخي از خانواده ها اين نوع تشويق ها و دلگرمي دادن ها وجود ندارد و از اينرو جوان حمايت و پشتيباني كافي براي قدم برداشتن در راه ازدواج را حس نمي كند.

لذت بردن از تجرد

دوست دارند تا جايي كه ممكن است از زندگي مجردي خود لذت ببرند. متاسفانه بعضي از جوانان با الگو برداري هاي غلط از اطرافيان فكر مي كنند كه اگر ازدواج كنند درب كليه ي لذت هاي زندگي بر روي آنها بسته خواهد شد. اين در حالي است كه اگر انتخاب آنها صحيح باشد مي توانند با همسر خود خوشي هايي را تجربه كنند كه در زمان مجردي روياي آنرا هم نمي توانند در سر بپرورانند.