آيا دوست داشتن كافيست ؟

دوستاي خوبم سلام
راستشو بخواين خيلي وقت بود قصد داشتم يه سري مطالب براي بحث بذارم كه يه جورايي امكانش ميسر نبود.
الان بهترين فرصت ديدم كه يكي از مواردي رو كه تو دهنم بود رو اينجا بنويسم. از هر تك تك شما عزيزان هم ميخوام بياين و نظراتتونو بگين.
خوشحال ميشم با عقايد سايرين آشنا بشم.

فكر كنم بيشتر ماها يه جورايي تو زندگي عاشق شديم. حالا بگذريم از اينكه فرجام اين عشق چي بوده يا چه خواهد شد.
اما نكته اي كه برام مبهمه اينه كه آيا واقعاً براي خوشبخت شدن يك زوج دوست داشتن كافيه ؟ صرف اينكه فقط همديگه رو بخوان.
البته قصدم از طرح اين سوال زاويه ديد از نگاه مادي نبود و منظورم نبود امكانات مادي براي شروع زندگي نيست. اما خوب اين خودش هم ميتونه يه ديدگاه خاص براي موشوع بده.
حالا از هر كدومتون ميخوام بياين و نظر خودتونو بنويسين.
منتظرم .

موفق باشين

سلام
اولین چیز همین دوست داشتنه
لازم هست ولی کافی نیست
تازه دوست داشتن هم باید درست باشه
اگه از روی شناخت این دوست داشتن باشه دیگه کافیه
مثلا تو فلانی رو دوست داری
چی شد که این علاقه ایجاد شد
اگه بر طبق معیارایی که داشتی طرفت بوده
و واسه همین دوسش داری این میشه یه دوست داشتنه لازم و کافی
اما اگه همینجوری دوسش داری
باید ببینی که دلیلش چیه
فکر کن که با هم ازدواج کردین
بعد ببین آیا همون معیار ها رو داره
میتونی باهاش باشی
میتونی در کنارش لذت ببری
قبل از ازدواج با عقلت تصمیم بگیر
بعد از ازدواج با قلبت

سلام
این سوال رو خوندم . سوال جالبی بود که به نظرم هر کسی بهش یک جواب می ده.
جواب من اینه که دوست داشتن می تونه بی دلیل باشه . اما این دوست داشتن در حد ساده و سطحی باقی می مونه. یعنی باید باقی بمونه وگرنه خانمان برانداز می شه.
حالا اگر بخوایین در حد شدیدترش , عشق رو در نظر بگیریم من به عشق در یک نگاه اعتقادی ندارم. چون در یک نگاه تنها چیزی که دیده می شه ظاهره.
به اینکه عشق بی منطقه اعقتادی ندارم. به نظرم با این جملات معنای عشق رو زیر سوال می بریم. اونی که داریم ازش به عنوان عشق یاد می کنیم خواستن, حوس و یا عادته.
عشق باید بر اساس منطق باشه. بر اساس فکر و تفاهم باشه وگرنه پایدار نیست.
نمی دونم شایدم درست باشه و ادم وقتی عاشق می شه کور می شه پس اول باید ببینه بعد عاشق بشه.
چون هر کسی ارزش دیدن و عاشق شدن رو نداره.

salam
be nazare man ma adama hamash donbale chizi hastim ke nadarimesh va age dashte bashimesh dige baramoon jaleb nist daghighan mese bachei ke aroosake poshte vitrin vadaresh mikone saat ha behesh negah kone ama vaghti on aroosak male khodesh shod ta ye sale bad fagaht ye dasto paye joda shode az aroosak baghi mimoone
vaghti migim kasiyo doost darim migim hazeram bahat basham hata age ghazam noone khoshk bashe hazeram vase be dast avordanet joloye pedar madaram vaysam chera?
chon ham pedaro madaramo va hemayateshono daram ham ghazaye khoobe faghat oni ke nadaram toyi
ama badesh yani bade ezdevaj on tarafo dari vali on ghabliya ro nadari ama chizi ke mosalame doost dashtan arzeshesh bishtar az inas va payan napazire
ama moshkele ma ine ke ma mamoolan tarafemoono doosesh nadarim balke harisim vase be dast avordanesh vaghti ke be dastesh avordim dige baramoon tekrari mishe in nazare mane!

نظرت خیلی جالب بود اذرخش
البته من هنوز روی حرفم هستم
اگه دوست داشتن از روی شناخت باشه اینجوری نمیشه که شما میگی

سلام

من بعدا ميام نظرمو ميدم

سلام.رسا موضوع جالبی گذاشتی.به نظر من دوست داشتن یه نفر خیلی با ارزش!اما ما ها هیچ وقت ارزش اونو به معنای واقعی نفهمیدیم ودوست داشتن امروزه شده پول و ماشین و تیپ و قیافه ...سود منفعت. دوست داشتن یعنی با تمام وجود حسش کنی .بفهمیش .و به هیچ قیمتی از دستش ندی.اما عشق ؟واقعا یعنی چی؟عاشق کیه؟چه شکلیه؟
مثل ما هاست؟
نه عشق پاکترو مقدس تر از اونی هست که حتی بشه در موردش حرف زد.

سلام رسا جون سوال خیلی خوبی گذاشتی
به نظر من اول باید طرف مقابلتو بشناسی و با عقلت تصمیم بگیری ببینی طرف مقابلت ارزش دوست داشتن داره بعد به اون شخص علاقه مند بشی این نوع دوست داشتن پایدارتر و موندگارتره.

mozoe ghashangiye vali man hamishe fek mikardam eshgh vojod nadare vali har chi bishtar fek mikonam ba khodam migam yani en hame dastan az veyso ramin ya leiliyo majono ya khosro o shirin (fek konam farhado shirin bod ) ona pas chi? yani shaeraye ma hamashon eshteba goftan? pas na eshgh vojod dare vali be nazare man dos dashtan arzeshesh balatare chon ba aghlo manteghe vali eshgh dg cheshme adamo kor mikone va hamintor ke ghalbe adamaro por mikone maghzeshono khali mikone (ajab chizi goftam )

سلام داداشي
به نظر من اين عشق كه انگيزيه ي كنار هم بودنو ايجاد ميكنه و عشق باعث اين ميشه كه آدم ها براي باهم بودن تلاش كنن
ولي اين جا يه سوال هست كه آيا عشق كافيه؟
نه عشق كافي نيست وقتي يكي عاشقه تلاش ميكنه خوبي هاي طرفه شو بزرگ كنه، حتي اگه اون نكات مثبت خيلي ضعيف باشند.
و ممكنه چون داره دنبال نكات مثبت ميگرده اون نكات منفي رو نبينه يا اون كارها يااخلاق طرفو كه با روحيات اون سازگار نيست.
وقتي عاشق ميشي نبايد سريع تصميم به ازدواج بگيري بايد حداقل 2سال از عشقت بگذره بعد تصميم بگيري چون ثابت شده در سال اول عاشقي هرموني كه براي محبت يا همون عشق است به همان اندازه اي كه روز هاي اوله و نميشه با يكسال عاشق پيشگي تصميم بگيري كه آيا درست انتخاب كردي يا نه
وقتي كه يك سال تموم شد تازه چشمات باز ميشه كه طرفت چه جور شخصيتي داره اخلاق خوب بدش دستت مياد و.........
پس نتيجه ميگيريم كه عشق براي خوشبخت بودن كافي نيست
ولي با اين وجود ميخوام يه دو بيت شعر برات بگم شايد تكراري باشه ولي به نظر من قشنگه
سر دفتر عام معاني عشق است سر بيت قصيده ي جواني عشق است
اي آن كه نداري خبر از عالم عشق اين نكته بدان كه زندگاني عشق است

آبجي كوچيكه
ريحانه

آبجي ريحانه ممنون از نظرت
منتظر حضور گرمت در اين سايت هستيم.